بخشی از خطبه ی 132 نهج البلاغه

‏‏(ستایش خداوند) هیچ چیز به اندازه مرگ، نزدیک و در عین حال دور از چشم ما نیست. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در سخنی تکان‌دهنده یادآور می‌شوند که انسان‌ها در گذشته با آرزوهای بلند و اندوختن ثروت، خود را در امان می‌دانستند، اما ناگهان کوچشان فرا رسید و همه چیزشان در دست دیگران افتاد.   آنچه باقی ماند، تنها عمل بود؛ نه اموال، نه کاخ‌ها، و نه آرزوهای ناتمام. پس تقوا، بهترین توشه برای این سفر ناگزیر است؛   واینجاست که باید از خود بپرسیم:آیا ما هم آماده کوچ هستیم؟ یا هنوز دل به آرزوهای ناتمام بسته‌ایم؟   بخشی از خطبه 132 نهج‌البلاغه را می‌شنوید از مجموعه کلمات نورانی امیرالمؤمنین علیه‌السلام (گل‌های انتظار)