بخشی از خطبه ی 109 نهج البلاغه
(حقیقت مرگ) در این خطبه امیرالمؤمنین علیهالسلام مرگ دنیاطلب را با حسرت و پشیمانی توصیف میکند؛ مالی که با حرص جمع شد، برای وارث ماند و وبالش بر گردن او افتاد. مرگ، تن را از جان تهی میکند و انسان در دل خاک، تنها میماند تا روز حساب. اهلبیت علیهمالسلام سرچشمه نور و حکمتاند؛ آنان که به آنان دل بستهاند، در پناه رحمتاند؛ و آنان که از آنان روی گرداناند، در انتظار فرجامی سخت می باشند بخشی از خطبه 109 نهج البلاغه را میشنوید از مجموعه کلمات نورانی امیرالمومنین علیه السلام (گلهای انتظار)